Rozdział 2 - Tajemniczy list

Rozdział 2

- No co to w końcu jest? - zapytała Alice z niecierpliwością kiedy Emily także czekała na odpowiedz.

- O mój boże, o mój boże, o mój boże! - Katie nie mogła wydusić z siebie żadnego innego słowa.

- Emily, trzymaj mnie bo ja zaraz nie wytrzymam. - Alice trzymała rękę Emily z niewiarygodną siłą.

- Alice, nie denerwuj się. Patrz i ucz się jak to robi zawodowiec i profesjonalista. - Emily podeszła bliżej Katie która nadal gapiła się w treść listu i zaczęła mówić swoją mowę jak to robią 'zawodowcy' i 'profesjonaliści'.

- Katie kochana moja - Emily powiedziała łagodnym tonem - wiesz że cię tak bardzo kocham, z resztą Alice tak samo tylko może mniej to pokazuję ale proszę bądź tak miła i przekaż mi ten list albo chociaż go nam przeczytaj. - teraz głos Emily stał się o wiele głośniejszy.

Katie stała tam jak mur i nawet nie reagowała na słowa Emily.

- Brawo Katie ty moja profesjonalistko! Na sto procent będę się od ciebie uczyć! Jesteś po prostu moim wzorem do naśladowania. - powiedziała zirytowana Alice która nigdy nie lubiła na nic czekać.

- Dobra, mam już tego dość! Albo oddajesz mi ten list natychmiast i dobrowolnie albo szykuj się na wojnę gilgotek! - Emily widocznie wkurzyła się komentarzem Alice.

- Co? Tylko nie to, co ja ci takiego zrobiłam? - wypytywała Katie która od pięciu minut ciszy w końcu postanowiła coś powiedzieć.

- Och! Wreszcie nasza niemowa coś powiedziała. - Alice szybkim krokiem podeszła do Katie i wyrwała jej list z rąk.

- Co w ciebie wstąpiło? Już podejrzewałam że jesteś jak psychiczna czy coś. - Emily powiedziała z uśmiechem na twarzy.

- Jak byście sami to przeczytali i wiedzieli o co chodzi to też nie byli byście takimi aniołkami. A ty Emily się ze mnie nie śmiej bo sama zaraz pojedziesz do psychiatry. - Katie była wkurzona na swoje dwie przyjaciółki.

- Nie wymądrzaj się i nie rób z siebie kogoś kim nie jesteś! - teraz to Emily była wkurzona na maxa.

- Ciekawe kto tu... - i w tedy przerwał jej głośny krzyk Alice a w tedy dwie dziewczyny zatkały uszy rękami.

- Dziewczyno, co ty robisz?! Chcesz nas ogłuszyć czy co? - krzyknęła Emily nadal trzymając swoje ręce na uszach.

- Emily, masz i przeczytaj to w końcu. - Katie podała list Emily, w tym samym czasie uspokajając Alice.

Emily przybliżyła list bliżej swojej twarzy i zaczęła czytać list który zrobił tak wielkie wrażenie na dziewczynach że jedna nie mogła nic z siebie wydusić a druga krzyczała jak opętana. Emily nie przeczytała jeszcze połowy listu a już wtedy zrobiło jej się ciemno przed oczami i zemdlała. Dziewczyny szybko do niej podeszły i zaczęły ja trząść.

- Emily, Emily! Nie rób nam żartów! Wstawaj! - krzyczała Alice nadal ją szturchając.

- Ten list doprowadza nas do szału! Alice podaj jakiś zimny ręcznik to może jej przejdzie. - powiedziała z pośpiechem Katie która oparła Emily o sofę.

- Co? Dlaczego ja? Ja zawsze robię wszystko a ty nigdy nie raczysz się zrobić niczego!

- Alice, nie mam ośmiu nóg a jeżeli bym je miała to bym cię o tym poinformowała. W dodatku ty nie widzisz że nasza przyjaciółka może umrzeć?!

- Ty zawszę histeryzujesz. Ona żartuję! Nie widzisz tego?

- No niestety muszę cię zmartwić, NIE nie widzę!

- No to patrz. - Alice miała plan który miał się powieść - O boże! Katie, zobacz tam jest pająk!

Emily nawet się nie poruszyła.

- Chyba ten twój plan nie wyszedł. - powiedziała Katie która była zła na Alice za jej głupotę.

- O kurka wodna. Katie, ona nie żartuję! - Alice właśnie dostała olśnienia.

- No co ty nie powiesz?! Dzwonimy na pogotowie! - Katie wybrała szybko numer i pod nim zadzwoniła.

- No to szybko! - pośpieszała ją Alice.

- Kurde! Nikt nie odbiera! - krzyknęła zdenerwowana Katie która wybrała numer ponownie i czekała na sygnał.

- To od czego oni tam są? Od podcierania dupy starym dziadkom?!

- O jakich dupach wy gadacie? Już naprawdę coś wam się w głowach poprzekręcało. - powiedziała Emily wstając z podłogi i trzymając rękę na swojej głowie.

- O boże Alice! Ty żyjesz! - powiedziały Katie i Alice jednocześnie.

- Nie moje kochane, ja wróciłam martwa z planety marchewek. - zażartowała Emily.

- Wiesz jak my się o ciebie martwiłyśmy? A szczególnie ja bo Alice to tylko potrafiła sobie żary stroić. - powiedziała Katie spoglądając na Alice.

- To nie prawda! Też się o ciebie martwiłam! - wtrąciła się Alice.

- Dobra, dziewczyny! Już się nie kłóćcie bo tak naprawdę nic się nie stało. - Emily powiedziała do swoich przyjaciółek i wszystkie się do siebie przytuliły.

- No dobra dziewczyny, przytulanie przytulaniem a co my zrobimy z tym listem? - spytała Emily.

- Może po prostu go od nowa przeczytajmy i upewnijmy się czy to na pewno prawda, ok? - zaproponowała Katie po czym wszystkie dziewczyny zaczęły czytać list:

Droga Pani Turner.....

                                    ___________________________________________

Hejka wszystkim! Ten rozdział pisałam sporo czasu bo ciągle coś poprawiałam żeby było idealnie. Mam nadzieje że ten rozdział spodoba wam się tak samo jak i mój poprzedni. Czekam na wasze komentarze i jestem ciekawa waszej opinii. Dziękuje wszystkim za komentowanie mojego poprzedniego rozdziału bo to naprawdę dało mi dużo pozytywnej energii :) Napiszę następny rozdział już niedługo i dzięki za czytanie mojego bloga! ;)

Pa :D